Na Leskowiec, czyli po Beskidzie Małym

[marboru]

Na Leskowiec, czyli po Beskidzie Małym. Część 1.

Wszyscy pojechali na wiosenne narty...a ja z Paulą? Nie lubimy mokrego, ciężkiego śniegu bądź cukru - postanowiliśmy ten czas spędzić również w Górach, na pieszej wędrówce.

Beskid Mały nie jest nam za bardzo znany - w sumie zrobiliśmy jedynie najwyższy jego szczyt, w trakcie zdobywania Korony Gór Polskich - Czupel 933 m npm.

Wczoraj naszym celem był Leskowiec 922 m npm wraz ze znajdującym się nieopodal Schroniskiem.

Niewielkie górki, malownicze lasy, wartkie rzeczki i potoki - to była piękna niedziela!

Mapa turystyczna pokazała nam wytyczony szlak i odległość do pokonania ok 22 kilometrów - w efekcie zrobiliśmy ponad 30,50 km na pieszo, traktując tą wędrówkę jako rozgrzewkę do poważniejszych wyzwań.

Poniżej fotorelacja z tego fajnego dnia  

Mapka:

Startujemy spod Pizzerii przy drodze 28.

Idziemy przez wioskę o nazwie Chobot Tutaj trochę folkloru!

Koteły…

Kozeły…

I pierwsze śniadanie w malowniczym schronie przy szlaku żółtym, którym podążamy.

Tutaj jest wszystko: dach nad głową, stół, ławki, garnki, kubki, musztarda, drewno na opał, grill... widać, że ktoś bardzo dba o to miejsce  

My jemy kanapki, pijemy herbatę i na deserek pyszne, kwaśne żelki  

Idziemy w górę, między drzewami widać Jezioro Mucharskie:

Idziemy, idziemy i dochodzimy do Zabytku Przyrodniczego, formacji skalnej...

...dość wysokiej:

Która mieści się przy takim oto szczycie  

Pozytyw - to kosz na śmieci i panująca dookoła czystość.

Widać, że ktoś dba o to miejsce - czyżby pracownicy Schroniska, w stronę którego się udajemy?

Paula cała w latających liściach 😮 Efekt zrobił kumpel - Jacek  

Trochę w dół...

I dochodzimy do kolejnego punktu widokowego  

Wędrujemy w czwórkę: marboru, Paula, Jacek i Dorota.

Po deszczowo, mglistym poranku z biegiem czasu coraz bardziej się rozpogadza.

Robi się pięknie!

Jesteśmy już tuż, tuż przy Schronisku.

Widoczki są coraz bardziej obiecujące!

Kilka chwil i jesteśmy!

Ponieważ znajdujemy się niedaleko Wadowic, szlaków tutaj cała masa - to tereny naszego Papieża Jana Pawła II.

Dowód na to, że wiosna...

Mapka znajdująca się w tym miejscu:

Ruszamy dalej - jesteśmy kilka minut od naszego celu.

Piechurzy:

CDN

[andy-w]

7 minutes ago, marboru said:

Na Leskowiec, czyli po Beskidzie Małym. Część 1.

Wszyscy pojechali na wiosenne narty...a ja z Paulą? Nie lubimy mokrego, ciężkiego śniegu bądź cukru - postanowiliśmy ten czas spędzić również w Górach, na pieszej wędrówce.

Mapka:

tartujemy spod

Piękna wycieczka.

Również ekscytujące byłoby zrobienie takiej trasy na rowerze. Pomyślcie o tym, zdaje się, że pierwsze górskie próby już za Wami.

[marboru]

Na Leskowiec, czyli po Beskidzie Małym. Część 2.

Na upartego amatorzy narciarstwa ekstremalnego dotknęli by tu śniegu 😮  

Docieramy na miejsce:

Leskowiec 922 m.

Tutaj?

Przepiękny widok na Babia Górę zwaną Diablakiem oraz Beskid Żywiecki.

Podobno jak jest dobra widoczność, widać też Tatry.

Z drugiej strony widok na niziny...

Romantik Foto  

I z bliska Diablak - wczoraj wyglądał piekielnie

Członkowie wyprawy:

Malownicze, tutejsze szlaki są doskonałe dla rowerów MTB - ich po drodze spotkaliśmy bardzo mało.

Schodzimy!

Po drodze Schronisko - foto z drugiej perspektywy:

Kolejny popas  

Końcówka ciepłej herbaty 😮 

Powyżej Schroniska znajduje się GOPRówka:

Oraz Groń Jana Pawła II

Ślady Papieża?

I ostatnie spojrzenie na Babią...

...i jeszcze bliżej  

Opuszczamy "tereny" Leskowca…

...którego szczyt z bliska wygląda tak:

Flaga, Krzyż, szałas i ognisko, przy którym można upiec kiełbaskę!

Schodzimy w dół...

CDN

[marboru]

Na Leskowiec, czyli po Beskidzie Małym. Część 3.

Schodzimy na dół szlakiem niebieskim, do miejscowości Ponikiew.

Widoczna na dole na poniższym zdjęciu!

Naszym celem jest zejście i ponowna wędrówka w górę, na Łysą Górę (nie mylić z tą świętokrzyską).

Po drodze malownicze miejsca:

Co jakiś czas na drzewach kapliczki  

Strumyki...

Jeden, drugi, trzeci i się łączą...

Ostatni popas przy wycince, tuż przed miejscowością.

By do niej dojść pokonujemy malowniczą kładkę...a strumienie tworzą już całkiem sporą Ponikiewkę 😮 

Z takimi oto budowlami...

Idziemy dalej. Szlak niebieski i jego początek, to Droga Krzyżowa biegnąca pod Łysą Górę.

Najciekawszy widok w osadzie?...

Ten przykuł moją uwagę - drwa przy stodółce:

Na przełęczy przechodzimy na szlak żółty i czerwony.

Stacja numer XII

Idziemy, i powoli kończymy wędrówkę...

Nogi dosyć mocno zmęczone.

Będąca z nami Dorota bije dzielnie swój życiowy rekord wędrówki - na liczniku blisko 30 kilometrów...a jeszcze mamy trochę do przejścia.

Wychodzimy z lasu.

Malownicza Skawa!

Kręta z bystrzami...

...może na kajak w przyszłości? Chciałbym!

Skręcamy na szlak czarny i ponownie przecinamy Ponikiewkę, która wpada właśnie do widocznej u góry Skawy.

Endomondo wskazuje 30,57 km - nieźle jak na pieszą rozgrzewkę w 2019!

Kolejna wyrypa?

Chcielibyśmy Tatry Zachodnie... Oby się czas szybko znalazł i pogoda dopisała!

Niedzielę kończymy pizzą i wracamy do domu. Padnięci jesteśmy na miejscu grubo po 22.

Pozdrawiamy serdecznie! the end

[tanova]

37 minut temu, marboru napisał:

Wszyscy pojechali na wiosenne narty...a ja z Paulą? Nie lubimy mokrego, ciężkiego śniegu bądź cukru - postanowiliśmy ten czas spędzić również w Górach, na pieszej wędrówce.

Ciekawa relacja, piękne zdjęcia, słuszny dystans - ale nie wierzę, no nie wierzę 🤔  - ośnieżone góry na wyciągnięcie ręki, a Wy jednak już na trekking? Nie skręcało Was ani trochę?

PS. Babią Górę też wczoraj widziałam, z Zakopianki ...

[Gerald]

Na Leskowcu działała jeszcze jakieś 10 lat temu bodajże ostatnia "wyrwirączka" w Polsce...

[Mitek]

Cześć

Wyciąg na Leskowcu to cała historia. W tym roku w Czarnym kolega poznany na stoku opowiadał i nim. Pierwotnie miał on napęd spalinowy i jak chłopaki odpalali to na dole było wiadomo, że chodzi. Dojść trzeba było spory kawałek, ubić stok i jazda. Ślady wyciągów jeszcze są a szlaki którymi podchodziliście swego czasu służyły jako nartostrady.

Pozdrowienia

[marboru]

Dnia 8.04.2019 o 21:06, tanova napisał:

...ale nie wierzę, no nie wierzę 🤔  - ośnieżone góry na wyciągnięcie ręki, a Wy jednak już na trekking? Nie skręcało Was ani trochę?

My nigdy nie ukrywaliśmy, że miękkie warunki i ciapa na stoku nas nie interesuje

Czasu mamy mało a pasji wiele, dlatego trzeba wybierać. Zamiast średnich nart, cudna wycieczka i poznawanie nowych miejsc

W górach lubimy nie tylko narty ale też ciszę, brak ludzi, chwilę zadumy, klimat i bliskość natury

18 godzin temu, Mitek napisał:

Wyciąg na Leskowcu to cała historia. W tym roku w Czarnym kolega poznany na stoku opowiadał i nim. Pierwotnie miał on napęd spalinowy i jak chłopaki odpalali to na dole było wiadomo, że chodzi. Dojść trzeba było spory kawałek, ubić stok i jazda. Ślady wyciągów jeszcze są a szlaki którymi podchodziliście swego czasu służyły jako nartostrady.

Przed wyrypą widziałem na mapie oznaczenia wyciągów i zwróciłem na to uwagę. 

Niestety przyroda zrobiła swoje, dawne trasy zjazdowe porosły już roślinnością. Szkoda, bo bardzo fajne miejsce na narty z klimatem

Po naszych pieszych wędrówkach wnioskuję, że wyciągi przy schroniskowe w Polsce umierają wraz z coraz bardziej ciepłymi zimami 

Bez sztucznego nasnieżania trudno takie miejsca utrzymać przy życiu. 

Edytowane 10 Kwiecień 2019 przez marboru

[Mitek]

Cześć

Dokładnie tak jak piszesz. Takie miejsca i tak zawsze działały dzięki pasji i samozaparciu pewnych ludzi i nie były obliczone na jakiekolwiek zyski. Obecnie - gdy dostępność jest nieporównywalna - tracą rację bytu a wysiłek, który był wkładany w ich utrzymanie staje się bezproduktywny po prostu.

Warto jednak o nich pamiętać przez wzgląd na klimat tamtych lat i ludzi, którzy byli w stanie włożyć bardzo dużo pracy  po to żeby sobie po prostu zjechać. Sam wiesz Mariusz - obecnie większość kupuje sobie karnet i jeszcze ma pretensje jak śnieg pada.

Fajnie, że macie czas i zapał do takich wycieczek.

My 9-13 jedziemy na ..... Krutynię.

Pozdrowienia serdeczne

Edytowane 10 Kwiecień 2019 przez Mitek

[Zibi28]

33 minuty temu, Mitek napisał:

Cześć

Dokładnie tak jak piszesz. Takie miejsca i tak zawsze działały dzięki pasji i samozaparciu pewnych ludzi i nie były obliczone na jakiekolwiek zyski. Obecnie - gdy dostępność jest nieporównywalna - tracą rację bytu a wysiłek, który był wkładany w ich utrzymanie staje się bezproduktywny po prostu.

Warto jednak o nich pamiętać przez wzgląd na klimat tamtych lat i ludzi, którzy byli w stanie włożyć bardzo dużo pracy  po to żeby sobie po prostu zjechać. Sam wiesz Mariusz - obecnie większość kupuje sobie karnet i jeszcze ma pretensje jak śnieg pada.

Fajnie, że macie czas i zapał do takich wycieczek.

My 9-13 jedziemy na ..... Krutynię.

Pozdrowienia serdeczne

Może ktoś wymyśli taki format organizacyjno - techniczny, aby te niewielkie ośrodki również mogły przetrwać i dalej funkcjonować. Być może na podobnej zasadzie, jak busy znalazły swoje miejsce.

A dlaczego nie na Rurzycę? Byłaby okazja na dobrą(tak sądzę) pizzę u mnie:;) 

[Mitek]

3 godziny temu, Zibi28 napisał:

Może ktoś wymyśli taki format organizacyjno - techniczny, aby te niewielkie ośrodki również mogły przetrwać i dalej funkcjonować. Być może na podobnej zasadzie, jak busy znalazły swoje miejsce.

A dlaczego nie na Rurzycę? Byłaby okazja na dobrą(tak sądzę) pizzę u mnie:;) 

Cześć

Dzięki serdeczne za uświadomienie, że człowiek może spodziewać się wszędzie miłych kolegów!

Mamy 4 i pól dnia a Rurzyca to rzeka jednodniowa. Z Piławą byłoby na powiedzmy 4 dni przy dobrej przerzutce na Różycę ale ...

1. Już płynęliśmy (co nie znaczy, że nie można jeszcze raz oczywiście bo rzeki piękne!)

2. Krutynia w sezonie jest niespływalna. Byłem na niej chyba z 15 razy i  w sumie nie płynąłem tylko kawałka w środku ale chcemy zrobić całą rzekę - jak na to jak rzadko, która zasługuje. No i jest to element przygotowań do większej wyprawy.

Pozdrowienia serdeczne