Lubań 1225 m npm - w śnieżycę.

[marboru]

Po pięknej sobocie w Beskidzie Wyspowym...

...w niedzielę, w Szczawnicy przywitał nas z rana deszcz.

W ten drugi dzień naszego wypadu w góry, ponownie postanowiliśmy odwiedzić Gorce. Tak jak na Turbaczu, dwa tygodnie wcześniej, zastała nas tutaj pełnia zimy

 

Tym razem celem był szczyt i pasmo Lubania.
Według ludowych podań Lubań to miejsce przeklęte i magiczne zarazem. Miejscowi czarownicy toczyli tutaj między sobą spory i walki.
Jak było podczas naszej wędrówki? Równie magicznie...
Zapraszam do kolejnej fotorelacji.

Poranek i widok z naszej kwatery na Palenicę w Szczawnicy. Pada deszcz, choć na szczycie widać trochę śniegu...

Na szlak wyruszamy z Krościenka nad Dunajcem. Idziemy czerwonym, głównym szlakiem polskich Karpat.

Z nieba pada na początku woda...

...a po opuszczeniu miasteczka na trakcie zastajemy pełnię zimy  

Jest pięknie, a nam dopisują humory!

Jesteśmy sami. Nasza trójka stawia dziewicze kroki na świeżym puchu. Takie puste i odludne góry lubimy!

Na samym początku jesień jeszcze walczy z zimą...

Ostatnie ślady kolorowej pory roku:

...a czy jesteśmy wyżej - zdecydowanie przybywa śniegu.

Jest bajkowo.

Humory dopisują mimo tego, że widoków brak. Cóż? Idziemy we mgle bądź nisko zawieszonej chmurze.

Zdobywamy wysokość a z nieba co raz nowe dostawy białego.

Idziemy dalej?

Idziemy!

Docieramy do punktu widokowego, w którym widzimy niewidoczny widok na jednej z tablic...

Pijemy herbatkę z termosa, jemy kanapki po czym ruszamy w dalszą wędrówkę.

Przez chwilkę robi się jakby jaśniej:

Docieramy do pierwszego szczytu ukrytego w lesie.

Usypaną górkę kamieni i znak geodezyjny przykrywa śnieg i gałęzie z powalonych, dopiero co ściętych drzew.

Idziemy Pasmem Lubania i podejrzewamy, że dotarliśmy do szczytu, który nazywa się Marszałkiem.

Tutaj zaliczamy kolejną krótką przerwę.

Zapuszczamy się w Gorce coraz to dalej. Po czerwonym szlaku wytyczona jest trasa skiturowa i rowerowa.

Puchu przybywa i robię pierwsze przywitanie śniegu z bliska  

Przydały by się stuptuty - trochę zimno w piszczele  

Docieramy na szczyt.

Tutaj trochę o celu naszej wędrówki:

Idziemy teraz w kierunku pola namiotowego i bazy harcerskiej na Lubaniu.

Choć kolorowe jest powitanie - namiotów brak  

Kierujemy się w stronę wieży widokowej i krzyża papieskiego.

Klimat jak z horroru  

Konstrukcja jest solidna.

Widoków niestety w tych warunkach atmosferycznych - brak.

Temperatura ujemna, wiatr i zaspy.

Widoczność?

Taka...

Schodzimy szlakiem zielonym w stronę Grywałdu.

Po drodze ruiny starej bacówki:

Widok niczym pozostałości po bunkrach II Wojny Światowej.

Historia tego miejsca, to lata końcówka lat siedemdziesiątych i nieszczęśliwy pożar  

Ciekawe, czy ktoś się pokusi o odbudowanie tego miejsca?

Schodzimy w dół. Szybko tracimy wysokość.

Kluczymy ścieżkami leśnymi, a słońce powoli zachodzi.

Kończą się powoli drzewa...

...a my idziemy i patrzymy na niewidoczne Pieniny  

Schodzimy do Grywałdu.

To urokliwa, górska miejscowość z potokiem płynącym w jej centralnym punkcie.

Mijamy drewniany kościółek.

Skręcamy w jedną z uliczek, spacerujemy jeszcze kilka kilometrów łąkami i chodnikiem wzdłuż szosy prowadzącej do Krościenka i w całkowitych ciemnościach docieramy do auta.

Robimy tego dnia prawie 27 kilometrów i szczęśliwi wracamy do domów.

Góry rządzą!!!

pozdrawiam

marboru, Paula i Jacek