Turbacz pełen śniegu - Gorce w Dzień Niepodległości

marboru · 12 Listopad 2017

Po szybkiej wyprawie w Pieniny z piątku:

W dzień Niepodległości postanowiliśmy wejść po raz drugi na Turbacz - pierwsze wejście było na początku naszej drodze ku Koronie Gór Polskich, było w zasadzie już nocą, w deszczu i nawet fotki z samego szczytu nam nie wyszły...

...postanowiliśmy Turbacz zaatakować raz jeszcze - tym razem nie z samej Rabki i przez Maciejową, a z Nowego Targu zaliczając dwa szlaki: zielony i żółty.

Jak się później okazało - był to o wiele ciekawszy szlak

Wystartowaliśmy spod niewielkiego kościółka i na początku szliśmy asfaltem. Potem zaatakował nas jakiś wściekły burek i ponownie przydały się kije trekkingowe Oczywiście kije były jedynie formą straszaka.

Po wygranej przez nas walce ukazał nam się stok narciarski Długa Polana w Nowym Targu - wygląda ona tak:

Po minięciu kilku zabudowań, stada owiec i odpoczywających biegaczy weszliśmy na właściwy szlak. Na jego początku malowniczy potok...

...tuż za nim kolorowa kapliczka:

Z drugiej strony pnącej się w górę ścieżki? Kolejny piesek, tym razem raczej przyjaźnie nastawiony i odgrodzony od nas siatką

Kilkaset metrów w górę i niespodzianka - pierwszy dla nas w tym roku śnieg.

A oto walka pór roku: jesieni z zimą

Czym byliśmy wyżej, tym białego więcej.

Dotarliśmy do pierwszej polanki gdzie napotkaliśmy poświęcony Św. Maksymilianowi Kolbe ołtarzyk.

Oddychamy pełną piersią. Coraz więcej śniegu, temperatura -1... i jak tu nie tęsknić za nartami?

Tylko w lesie na drogach błoto - cóż? Rozjechały auta, ludzie rozdeptali... stopniało trochę

Tuż przed kolejną polanką taki oto cudak w lesie:

A z samej polany - taki widok...

...gdy to ujrzałem - zatęskniłem za Alpami.

A Alpy, to daleko, daleko... za górą, za rzeką

Pierwszy śniegowy bałwan

Znowu trochę drogi przez las i kolejna polana usiana bacówkami.

Tu przerwa na ciepłą herbatkę z termosa i banany.

Idziemy nieco dalej i co widzimy? Całkiem spora łąka przyprószona śniegiem

No to co? Bitwa na śnieżki

Dość tych harców!

Idziemy dalej, ale dalej nie jest tak daleko - zatrzymuje nas widok, nie jakiś taki sobie widok... Widok na Pieniny i Jezioro Czorsztyńskie - jeden z najpiękniejszych widoków jakie widziałem w polskich Górach! Gorce mają swój urok!

Jesteśmy coraz bliżej schroniska...

...gdzieś wśród drzew ukazują się Tatry. Groźne, spowite chmurami i zjawiskowo oświetlone promieniami słońca.

Pięknie!

Idziemy zachwyceni i zadowoleni z siebie, że mimo złych prognoz i zapowiadanych opadów deszczu pada śnieg i jest tak niesamowicie zimowo!

Docieramy do schroniska.

Tu szybka fotka...

...i obchodzimy budynek wchodząc na szlak prowadzący do Rabki.

Robimy okrążenie wierzchołka nie przypadkowo - kierujemy się ku padającym z nieba płatkom śniegu.

Cudownie!

I nawet jaskółkę udało się zdjąć aparatem

Skręcamy w lewo i kierujemy się na czerwony szlak prowadzący na szczyt Turbacza.

Widoki w stronę północy wyglądają tak:

Po kilku minutach jesteśmy.

Turbacz 1310 m npm zdobyty. Mimo zimowej aury, tym razem udaje się zrobić kilka fotek na szczycie

Rower nie nasz - fotografa

Taki już urok Turbacza, jak nie rzęsisty deszcz, to śnieg nas tutaj gości

Kilka fotek:

I kijkowiec marboru:

Idziemy na wprost czerwonym szlakiem i lądujemy w schronisku.

Gorący rosołek i kwaśnica są pyszne!

Nie zwlekając zbyt długo tuż po posiłku wracamy na szlak. Na rozstaju dróg, wybieramy żółty kolor.

Po kilkuset metrach docieramy do miejsca gdzie widok z Pieninami i Jeziorem Czorsztyńskim jest idealnie oświetlony i widoczny.

Wchodzimy w las...

...i znowu po kilkuset metrach, a może kilometrach docieramy do takiego oto malowniczego miejsca

Takie barwy i kolor biały świetnie kontrastują na tle zielonych drzew.

Schodzimy w dół.

Mijają nas crossowcy, jakieś auta terenowe - w tym miejscu jakoś nie pasuje mi kompletnie motoryzacja.

Od czasu do czasu pośród drzew jest prześwit i można uchwycić coś ciekawego

Takie widoki i takie światło uwielbiam!

Tatry daleko i groźnie:

...i trochę z innej perspektywy:

Odwracamy się i żegnamy powoli z Gorcami.

Schodzimy na dół a nasz wzrok przykuwają nasze najwyższe góry.

Im niżej, tym jesieni przybywa a zima zanika:

Gdy opuszczamy góry, robimy się sentymentalni, prawie nie rozmawiamy tylko idziemy...

...idziemy i zastanawiamy się w myślach kiedy do nich wrócimy?

Do Nowego Targu i do auta docieramy tuż przez zmierzchem.

Żegna nas taki obraz:

Wsiadamy do samochodu i kierujemy się do domu.

W drodze planujemy kolejne wyprawy, kolejne Góry - czy to będą już narty? Zobaczymy...

Ten przedłużany, aktywny weekend kończy się dla mnie dzisiaj - mimo, że temperatura ok +3 wyprawiam się na rowerek Zaliczam 63 kilometry zaliczając tym samym weekendową stówkę o własnych siłach.

Jest forma i aż szkoda tę nogę ruszać i operować

...no i dotarliśmy do końca tej opowieści

pozdrawiamy

marboru i Paula

Edytowane 12 Listopad 2017 przez marboru