wolcjusz

Ależ Wam zazdroszczę. Jak oceniacie perspektywy dalszego działania stacji? Dużo śniegu jeszcze mają?

U mnie tak się jakoś poskładało, że z czterech obecnie par nart które posiadam trzy pary to Salomony. Ale tylko dwie pary z nich kupione z pełną świadomością i po uprzednim researchu, gdzie czynnikiem decydującym były opinie o konkretnym modelu, a nie sama marka jako taka. Trzecia para to trochę przypadek bo to były pierwsze moje narty w ogóle i kupowane bardziej oczami niż z głową.

Możliwe że dołączę jeśli prognozy będą sensowne. Spodobała mi się ta stacja bardzo.

Protestuję! Piłem wyłącznie Birella bezalko, a to jest po prostu mój normalny styl jazdy 🤣 Szkoda że się nie zgadaliśmy, ale dzięki za fotkę :)

Wrzuciłem odpowiedź do nowego tematu żeby tutaj nie śmiecić: Ale wielkanoc to święto ruchome, dziwne tak uzależniać działanie stacji od święta które ma rozstrzał dat większy niż miesiąc.

Wrzucam odpowiedź do tematu sprzętowego. Kupiłem na wyprzedaży w holenderskim sklepie outdorxl (chyba coś w stylu Decathlona) Salomony QST 98. Dlaczego akurat ten model? Szukałem desek szerokich jako drugą parę do zastąpienia trochę już wysłużonych XDR 84. Początkowo celowałem w okolice 88 mm, ale po testach Mavericków 95 Ti i Bent 100 okazało się że nie taka szerokość straszna, jak ją malują, dodatkowa wyporność jest przyjemna w miękkim śniegu, a ponieważ oprócz katowania muld i slushu brałem pod uwagę okazjonalne wypady przytrasowo-pozatrasowe to poszerzyłem zakres poszukiwań o większe szerokości. Z racji ograniczonej dostępności modeli do testowania musiałem polegać na recenzjach, których przeczytałem i obejrzałem chyba z milion na temat różnych modeli z tego przedziału i wyszło mi, że QST 98 mogą być blisko tego, czego szukam. Ich dodatkową, dużą zaletą była też niska w porównaniu z innymi modelami cena, zatem pomimo tego, że nie miałem możliwości odbyć jazdy testowej zdecydowałem się zaryzykować. Przebierałem nogami na możliwość przetestowania ich jeszcze w tym sezonie, chociaż wyglądało to kiepsko patrząc na polskie stacje, ale szczęśliwie wpadłem na pomysł odwiedzenia południowych sąsiadów i warunki do testów trafiły się modelowe, czyli dokładnie takie o jakich myślałem kupując te narty (więcej o warunkach na załączonych zdjęciach i filmach 😉 Przed zakupem miałem potężną zagwozdkę jaką wybrać długość, bo wydawało się że parametrami jestem pomiędzy dwoma rozmiarami - 176 i 183 cm. 183 wydawało się ciut za długie (miałem okazję przejechać się krótko na Salomon Stance 84 w długości 185 i prowadziły się już trochę jak autobus, a przynajmniej większy bus), z kolei 176 wydawało mi się za krótkie biorąc pod uwagę potężne rockery z przodu i z tyłu QST 98. Ostatecznie nauczony doświadczeniem strzeliłem w 183 cm i całe szczęście, bo ze 176 mógłbym być w dupie. Otóż te narty mają dosyć nietypową dla mnie charakterystykę jazdy właśnie ze względu na wielkie rockery i bardzo krótką w stosunku do długości całkowitej krawędź użyteczną. Pierwsze wrażenie jest mocno zaskakujące i wymaga chwili na zaadaptowanie się, bo te narty skręcają po prostu w miejscu. Nie rozumiem skąd jest ten ich deklarowany promień 17 m, bo jedyne co pamiętam, co może skręcało ciaśniej to slalomka 155. To powoduje że genialnie manewruje się nimi w muldach i między ludźmi, również przy bardzo małej prędkości (a ja zazwyczaj nie jeżdżę bardzo szybko, a już na pewno nie między ludźmi 🙂 ). Co ciekawe pomimo całkowitego braku metalu w konstrukcji to odcinek pod butem bardzo dobrze trzyma na stromym i oblodzonym podłożu. To oczywiście nie są narty które bym zabrał na poranny beton mając do wyboru coś bardziej dedykowanego do takich warunków, ale w często występującej sytuacji wyślizganych pól lodowych pomiędzy miękkimi odsypami sprawdzają się doskonale, trzymają lepiej niż moje XDRy - myślę że dlatego, że całe to trzymanie pochodzi właśnie z tego krótkiego, sztywnego odcinka w środkowej części narty, gdzie w XDRach rozkłada się to na dłuższy odcinek krawędzi i wtedy niezbyt duża sztywność skrętna dziobów i piętek może powodować obsuwanie się na lodzie. No i teraz przejdę do tego gdzie QST 98 błyszczą, czyli do slushu. Te narty to prawdziwi pogromcy wiosennych warunków. Bardzo duża wyporność i ogromne rockery powodują że po miękkim śniegu jedzie się po prostu fantastycznie. W porównaniu z Maverickami 95 Ti o których pisałem, że prowokują do zapierdalania w takich warunkach, QST prowokują do zabawy przez swoją manewrowość. Krótkie skręty, nagłe zmiany kierunku, wybór optymalnej linii, manewrowanie pomiędzy ludźmi i garbami, bardzo łatwa kontrola prędkości na stromych odcinkach, to wszystko jest w pakiecie z tymi nartami i powoduje że te narty to świetny wybór dla osób, które nie czują się bardzo pewnie w trudnych warunkach śniegowych a nie chcą odpuszczać jazdy i czekać wyłącznie na poranny sztruks. Nie mogę się doczekać kiedy będę miał okazję popróbować ich poza trasą. Co prawda wczoraj podszedłem sobie kawałek ze skiturowcami od górnej stacji wyciągu w kierunku Salatyna, ale zaledwie piętnastominutowe podejście z nartami na ramieniu i w butach zjazdowych po którym byłem bliski zawału to za mało żeby coś więcej napisać, bo zjazdu z tego było może 30 sekund pomiędzy kosówką (a przy tej okazji kolejna zaleta QST 98 - doskonałe narty do noszenia 😉, przez swoją szerokość świetnie leżą na ramieniu i nie ugniatają). Żeby nie było że są takie doskonałe to jeden minus który przychodzi mi do głowy - przy tej szerokości postawienie ich mocniej na krawędzi wymaga pracy i to się trochę czuje w nogach, zwłaszcza na twardym podłożu, bo na miękkim nie czuć tego bardzo. Nie zrozumcie mnie źle - można sobie z powodzeniem prowadzić je płasko i one nadal ciasno i łatwo skręcają, ale żeby przycisnąć je mocniej i pojechać bardziej dynamicznie to już wymaga odrobinę pracy mięśni i nawet utrzymanie ich na postoju na stromym twardym odcinku wymaga włożenia trochę wysiłku, bo ramię siły przeciwdziałającej stawianiu na krawędzi jest spore i czujemy że narty chcą leżeć płasko a nie stać na krawędzi. Tylko czy to jest rzeczywisty minus modelu, czy zwyczajnie przypadłość każdej narty szerokiej to inna kwestia. 20240317_114645.mp4 20240317_144609.mp4

Tyle wygrać 🙂 Ludzi faktycznie sporo, ale nie przeszkadzało to jakoś specjalnie. Pogoda była włoska, warunki górą przyzwoite, na dole trudne do bardzo trudnych po południu. A i tak to mój najlepszy wypad w tym sezonie. Wiem, że co relację tak piszę, ale jakoś tak się poukładało 🙂 Przede wszystkim fajnie trafić do stacji z prawdziwego zdarzenia w prawdziwych górach, a nie tylko te pagórki i pagórki 🙂 20240317_114645.mp4 20240317_120627.mp4

Super, bardzo Ci dziękuję za taki szczegółowy poradnik!

Nie chodzi mi już nawet o dodatkową opłatę parkingową, tylko o brak dostępu do samochodu w ciągu dnia, to mi mocno komplikuje plany.

Korci mnie strasznie bo to prawdopodobnie ostatnia szansa żeby nowy nabytek przetestować jeszcze w tym sezonie, będę się uważnie przyglądał prognozom.

Pięknie dziękuję. W takim razie postawię raczej na Rohacze bo i bliżej i logistyka bezproblemowa. O ile w ogóle coś z tego będzie, bo już widzę że w sobotę zanosi się na deszcz

Podpowie mi ktoś jak wygląda logistyka dojazdu i parkowanie w Strbskim Pleso? Czy można dojechać i normalnie zaparkować blisko dolnej stacji wyciągu, czy trzeba dymać z buta gdzieś z dalszego parkingu (jeśli tak, to skąd i jak daleko)? Widzę na google maps że jest kilka parkingów w różnych odległościach i coś mi chodzi po głowie że tam gdzieś jakieś zakazy były ale nie mam pewności.

Sprawdzałem, tylko w drugą stronę. Jak po raz pierwszy potestowałem dłuższe narty to zaczęło mi bardzo brakować stabilności w Rally 170 które wtedy miałem, więc przesunąłem wiązania dwa oczka do tyłu i trochę pomogło, ale ostatecznie i tak je sprzedałem i zamieniłem na speed 180 cm.

Niestety już nie spróbuję bo następne testy pewnie dopiero w przyszłym sezonie. Teraz będę się wczytywał w recenzje, bo jak już mam rozeznanie jak te dwa, dosyć różne modele jeżdżą to coś więcej wyciągnę z porównania ich do podobnych modeli innych firm.

Nie waga, rozkład masy. Jak z łyżwiarzem figurowym w piruecie ramiona rozłożone - wolny piruet, ramiona przy ciele - szybki piruet. Analogicznie w nartach więcej masy bliżej dziobów i piętek - większa bezwładność, lżejsze dzioby i piętki - mniejsza bezwładność (szybszy "pivot").

Nie no, rozkład masy nart się przecież nie zmienia w ten sposób. Zmienia się oś obrotu w płaszczyźnie horyzontalnej (pivot point) no i masa narciarza przesuwa się w przód, więc jest łatwiej docisnąć dzioby (wymaga to włożenia mniejszej energii).

Odniosłem wrażenie że to bardziej kwestia rozkładu masy. Wydaje się jakby była ona rozłożona dosyć równomiernie na całej długości co bardzo poprawia stabilność, ale niekoniecznie pomaga jak chcemy szybko przerzucić dzioby. Ogólnie to nie można powiedzieć żeby to były ciężkie narty, nawet jak na AM (nie jeździłem, ale zgaduję że taka Brahma z potrójnym titanalem na pewno będzie sztywniejsza i cięższa w tej samej kategorii), ale waga piórkowa to też na pewno nie jest. Pisząc jeszcze inaczej - gdyby podzielić pewną grupę nart na dwie umowne kategorie - takie, które skręcają dosyć ciasno, ale można je "otworzyć" do szerszego skrętu i takie które jadą szerszym skrętem, ale można je "zacieśnić" po włóżeniu energii w dociśnięcie dziobów, to Mavericki są w tej drugiej grupie (w pierwszej grupie są moje XDRy). To się czuje "majtając" nartami na wyciągu - XDRy mają odczuwalnie lżejsze dzioby, a Mavericki mają większą bezwładność.

Mavericki to niezłe chargery, gigantowy skręt przy dużej wyporności, można walić na krechę po wszystkim tylko trzeba je jednak świadomie prowadzić, bo mają swoją bezwładność i jak się na chwilę zapomniałem i zostałem za bardzo na wewnętrznej to mnie troszeczkę wywiozły 😉. Mam odczucia zaskakująco podobne do moich e-speedów, czyli bardzo stabilnie i przewidywalnie, ale jak dla mnie chyba trochę brakowało im "genu zabawy" którego poszukuję w drugiej parze nart na złe warunki. Prowokują do zapierdalania (bardzo prowokują), a nie do kombinowania pomiędzy odsypami, szukania hopek itp głupot. Nigdy wcześniej nie jeździłem z taką prędkością w tak kiepskich warunkach, płyną niewzruszone po rozmokniętym, rozkopanym stoku, bardzo dobrze tłumią wertepy. Szczerze mówiąc to Słotwiny są dla nich po prostu za krótkim stokiem, bo zanim się zorientowałem to już musiałem znowu stawać w kolejce. To są moim zdaniem narty typu "jadę na Kasprowy i nie wiem jakie warunki zastanę, a nie mam możliwości zmienić nart w trakcie, to biorę Mavericki i wiem że zjadę po wszystkim". Drugą parą na której pojeździłem były Bent Chetler 100 i w porównaniu do Mavericków to jest papier. Bardzo ładne, superłatwe i wiadomo - przy tej szerokości rozmoknięty stok też nie jest żadnym problemem, ale brakuje im "popa" i jak dla mnie mają wyraźny limit prędkości. Szczerze mówiąc to od czasu mojego pierwszego sezonu na nartach, wtedy jeszcze z wypożyczalni, to chyba nie jeździłem na bardziej "miętkich" nartach niż te Benty. Na takie warunki jak dzisiaj były bardzo spoko, bo można było bezwysiłkowo się poślizgać i w przeciwieństwie do Mavericków można na nich jechać "byle jak" - nie karzą zbyt surowo za złą technikę, ale miałem jakieś takie poczucie że czegoś im brakuje, że są aż zbyt mało wymagające i że więcej funu miałbym na czymś jednak nieco bardziej dynamicznym. Aha, Benty przy długości 179 mają R 19 m, a Mavericki przy 180 cm R 19,3 więc niby to samo, ale Mavericki zdecydowanie preferują szersze łuki i skłonienie ich do zacieśnienia wymaga włożenia energii, a Benty jak się chce, to skręcają w miejscu bez wysiłku. Podsumowując, pomimo warunków (albo dzięki nim) znowu udany dzień na nartach. Cieszę się że pojechałem, bo odczarowałem sobie większe szerokości nart. Miałem wątpliwości czy 92 mm to już nie będzie zbyt szeroko na stok bo do tej pory najszersze narty na jakich jeździłem to 84 mm, a tutaj się okazuje że nie ma się czego bać, mogę śmiało kupować nawet 100 mm i zabawa jest przednia, a i okazjonalne "przytrasowe wypady pozatrasowe" na pewno będą łatwiejsze.

Stok płynie od rana, to poczyłem narty wodne i testuję

Sprawdzałem kamerę i stan stoku na dole nie zachęca. Jeżeli będzie tak jak pisze @Micheł to pewnie wykorzystam te vouchery na Słotwinach, bo oni zapewne pociągną dłużej niż Kasina.

Kurde, trzy vouchery pójdą mi się bujać. Wkurzający jest ten podział na stacje u Pingwina (całodzienne vouchery są na dowolną stację, ale czterogodzinne już dedykowane).

Chyba nie do końca rozumiem ten komentarz, tzn. nie wydaje mi się żebym w tych kilku słowach opisu swoich wrażeń z jazdy umieścił je w jakiejś skrajnej niszy. Ani to ciągnik ani F1, topowy race carver (czy tam sklepowa gigantka jak kto woli) czyli od umownego poziomu "średniozaawansowany" każdy sobie z tymi nartami poradzi, przynajmniej w dobrych warunkach na stoku (a do takich warunków tego typu narty raczej są przeznaczone).

Bardzo pozytywne. Miałem je na nogach tylko około półtorej godziny no i mój skill niekoniecznie predysponuje mnie do roli wiarygodnego testera, ale jechały tak jak spodziewałbym się po sklepowej gigantce, Bardzo stabilnie, przewidywalnie, prowadziły się bardzo łatwo. Ta zauważalnie niska masa powodowała że na początku trochę się bałem im zaufać, po prostu wydawały mi się nienaturalnie lekkie jak na narty o sportowej konstrukcji, ale to wrażenie dość szybko minęło bo trzymają tak jak powinny i oddają energię jak porządne narty sportowe.

To ten sam model w innym malowaniu? Miałem okazję pojeździć na nich w Białce na Snow Expo w tym roku, tylko w długości 183 (R 19,5). Pierwsze wrażenie - kurde to nic nie waży. Są przynajmniej o połowę lżejsze od moich Headów, wrażenie jakbym miał na nogach jakieś lekkie AM. Bardzo przyjazne, stabilne i dobre do noszenia 🙂 Tylko kurde ten dźwięk, jakoś nie mogłem się przyzwyczaić - przez to okienko na dziobie one rezonują w taki specyficzny "plasticzany" sposób i trochę miałem wrażenie jazdy na plastikowej zabawce, a to przecież nietanie narty i to raczej "premium".

Arena nie zawodzi 🙂 Cztery godziny pociśnięte z rana. Stok trzymał oczywiście bardzo krótko, nawet nie brałem "sportowych" nart i to była dobra decyzja, ale warto było przyjechać bo zabawa w slushu znowu znakomita. No i dużo miejsca na stoku 🙂