nicram

Parafrazując pewnego narciarza: na podstawie moich 2 letnich obserwacji- im mniej ktoś wie na dany temat, tym chętniej się wypowiada

Być może to pytanie już tu było- czy do wjazdu do Włoch potrzebny jest po prostu ważny wynik testu antygenowego z tłumaczeniem na angielski np. na kartce czy musi być to wynik wpisany do systemu z wygenerowanym kodem QR? Wiem, że testy i tak praktycznie nie są sprawdzane na granicy, jednak pytam o warunki prawne.

Poprzedni sezon to dwa cudowne tygodnie w Szwajcarii (w lutym Sankt Moritz, potem marcu Arosa Lenzerheide) przy słoneczku i pustych stokach. Ani razu przez cały rok nie musiałem robić testu. W tym sezonie zapowiada się: styczeń w Austrii i 2x lutowe Włochy. Do Austrii wjadę bez problemu i pojeżdzę bez problemu. Do Włoch najwyżej zrobię szybki test- przeżyję. No ale dla mnie szlanka jest często do połowy pełna

Można zobaczyć tę publikację WHO?

Przecież Austria się otworzyła- stoki mieli otwarte, a teraz od 10.12 otwarte są hotele w Tyrolu i Vorarlbergu, 17.12 dołącza Salzburg, Karyntia, Styria.

https://www.krone.at/2574613 Kanclerz Nehammer zapowiada koniec lockdownu dla zaszczepionych i otwarcie dla nich hoteli i restauracji. Szczegóły jutro.

Ty za to "ten temat" potrafisz wpleść w praktycznie każdy temat i każde zdarzenie. W Austrii temat korupcji i fałszowania sondaży pogrąża czołowych polityków partii rządzącej, prokuratura znajduje na telefonie byłego ministra finansów dowody obciążające Kurza, w tle jeszcze sprawy rodzinne, ale tak, to na pewno "ten temat" jest podstawą dymisji. Zresztą w sprawie pandemii nowy kanclerz Nehammer wypowiada się w podobnym tonie jak poprzednicy.

Podali się do dymisji w związku z podejrzeniami o korupcję. Temat szczepień nie ma tu nic do rzeczy.

Dzień 6- ale to już było, i nie wróci więcej... Ostatni dzień spędziliśmy na naszych ulubionych trasach. Z samego rana wjechaliśmy na Parpaner Rothorn- gdzie przywitał nas wspaniały sztruks i dość mocny wiatr. Nie mogło zabraknąć świetnych stoków przy krzesełkach Plattenhorn (5 i 6) oraz Brüggerhorn (10) w Arosie. Udało nam się też zjechać na dół do miejscowości (trasa nr 15), przejechać się nietypową, 4-osobową gondolką Kulm (w której de facto mieszczą się 2 osoby) i zaliczyć ostatnie "niezdobyte" przez nas krzesełko- Tschuggen Ost. Później wróciliśmy na stronę Lenzerheide i jeździliśmy przy Stätzerhorn (70, 72), Stätzertali, Weisshornie (21) i Heimbergu (25). Aż smutno było kończyć, ale kiedyś trzeba Przynajmniej pożegnało nas słoneczko. A więc to już koniec. Niebawem napiszę kilka słów podsumowania na temat moich odczuć z ośrodka. Ale pewnie już wiecie, że będą to niemal same pozytywy

Spóźniona relacja z wczoraj Dzień 5- gryzońska Sella Ronda Tak jak pisałem wcześniej- na ten dzień zaplanowaliśmy tour po całym ośrodku z zamiarem przejechania każdym wyciągiem krzesełkowym i trasą pod nim oraz łącznikami. Brzmi nieco skomplikowanie, ale dzięki dobrej infrastrukturze i zwartej grupie plan powiódł się bez problemów (nie przejechaliśmy tylko krzesełkiem Tschuggen Ost w Arosie), a czasu jeszcze nawet zostało A teraz będzie dużo nazw Zaczęliśmy od Tgantieni, potem Scalottas (nasza ulubiona 42), Pedra Grossa, Lavoz Cumascheals (wymagająca 68), Stätzerhorn (fantastyczna 72), Stätzertali (idealna niebieska trasa do carvingu), Obertor, wjazd Heimbergiem, Mottą i Urdenfürggli z przejazdem żelazkiem do Arosy, tam zjazdy przy Hörnli, Plattenhorn (polecam 5 i 6!), Carmenna, wagonik na Weisshorn (z cudowną trasą nr 10), później Brüggerhorn. Następnie czekał nas powrót w odwrotnej kolejności, potem ponowny przejazd kolejką łączącą Arosę z Lenzerheide i wreszcie fantastyczny zjazd (trasy 20, 23, 25) o kilometrowym przewyższeniu do Parpan. Tam wsiadamy w krzesełko Heimberg i kończymy dzień na trasie 21 (w swojej górnej, czerwonej części- szeroka, szybka i z pięknymi widokami) zjeżdzając prosto do miasteczka Przez cały dzień towarzyszyła nam świetna pogoda, trasy przed południem były bardzo twarde, po południu nieco zmiękły, ale tylko miejscami natrafiliśmy na większe odsypy. Jednym zdaniem- warunki fantastyczne.

Dzień 4- wiosna w Alpach jest przepiękna... Późnomarcowe słońce w górach świeci troszkę inaczej niż to, które do tej pory znałem ze stycznia i lutego. Świeci przy akompaniamencie ptasiego śpiewu i łagodnego wiosennego wiatru potrząsającego świerkowymi gałęziami, jakże innego od ostrego świstu, który towarzyszył nam jeszcze dwa dni temu. Idąc na pierwszego skibusa miasteczko jest już oświetlone promieniami słońca, a jeszcze o 15-16 świeci ono wysoko na niebie. Ma to też swoje wady- mimo świetnego przygotowania trasy po południu robią się nieco kaszowate. Ale dziś to w niczym nie przeszkadzało. Dzień udał się fantastycznie. A więc zaczynamy- szybki zjazd z Rothorn Mittelstation trasą nr 28 w stronę Heimberg, transfer Obertorem na stronę Lenzerheide West, zjazd niebieskim trawersem do Churwalden. Tam czeka na nas unikatowe 4-osobowe krzesło Pradaschier, na którym narty wkłada się do stojaka zamontowanego z boku krzesełka, trochę jak w gondolce. Następnie wdrapujemy się starym i długim orczykiem na Windeggę, opisywaną jako perłę tego ośrodka. Powolny wjazd i drętwiejące ramię zostały zrekompensowane przez wspaniałe widoki w stronę Weisshorn i Rothorn oraz nieskazitelne trasy wiodące ze szczytu Windeggi. My wybraliśmy czarną 82, a następnie czerwoną 83, co dało razem wymagajacy zjazd o przewyższeniu 990 metrów. Kolejno przedostajemy się na południe, a naszym celem jest Piz Scalottas. Prowadzą z niego fantastyczne czerwone trasy- 40 i 42, które kilkakrotnie objechaliśmy. Następnie krótka przerwa w okolicy Alp Lavoz. Po lunchu katujemy trasy przy krzesłach Cumascheals i Stätzerhorn. Trasy 68, 70 i 72 rozgrzewają uda do czerwoności, ale są niemal puste- dają olbrzymią satysfakcję. Koniec dnia to świetny zjazd trasą 42 ze szczytu Scalottas pod krzesło Pedra Grossa- intensywna czerwona o 800-metrowym przewyższeniu. Jutro rozważamy ski safari po całym ośrodku do Arosy i z powrotem. W planach jest przejechanie każdym wyciągiem krzesełkowym w ośrodku + trasą pod nim. Czy się uda? Zobaczymy Pogoda będzie naszym sprzymierzeńcem.

Chyba, że tak

@Jeeb "The following do not exempt you from the mandatory quarantine requirement or shorten the quarantine period: A negative test result. This is because a negative test result does not completely rule out an infection with the coronavirus. You will find the biological explanation for this on the Frequently Asked Questions (FAQs) page. A COVID-19 vaccination. This is because while the vaccination provides protection from the disease, it is not yet clear whether it also prevents you from infecting other people." Tak jak mówiłem, szczepienie nie zwalnia z kwarantanny.

Ja też, ale szczepienie nie zwalnia z kwarantanny w Szwajcarii w przypadku listy krajów wysokiego ryzyka, chyba że coś się zmieniło

Dzień 3- Here comes the sun! Wreszcie to co każdy narciarz (no prawie) lubi najbardziej- słoneczko przez cały dzień. A wszystko to oczywiście przy absolutnym braku kolejek i niewielkiej ilości narciarzy na trasach. Dlatego widząc poranny błękit czym prędzej udaliśmy się na stok. Korzystając ze świetnej widoczności (nareszcie!), wjechaliśmy na Parpaner Rothorn- najwyższy punkt ośrodka (2865 m.n.p.m). Ze szczytu rozpościera się wspaniała panorama na stoki po stronie Lenzerheide West. Piękne widoki towarzyszą również trasie nr 21, która mimo swojego czerwonego koloru jest dość łagodna, a dodatkowo, co ciekawe- wiedzie częściowo przez długi tunel skalny. Nasz następny cel to Urdenfürggli- szczyt połączony z Arosą nowoczesną koleją linową (najszybszą w Szwajcarii- 12 m/s.) Przejeżdzamy więc na Hörnli i następne kilka godzin spędzamy na fantastycznych stokach wzdłuż gondolki Hörnli Express i krzesełek Plattenhorn, Carmenna i Brüggerhorn. Ach, jakże pięknie rozlokowane są tereny narciarskie po stronie Arosy. Najbardziej do gustu przypadły mi chyba trasy nr 6 i 10- sympatyczne czerwone, idealne do dynamicznej jazdy carvingowej. Po południu wróciliśmy na stronę Lenzerheide Ost i po kilku zjazdach przy krzesłach Weisshorn Speed (trasy nr 20, 22, 22) i Heimberg (25, 28) zjechaliśmy do hotelu. Takie dni jak dzisiaj pozwalają pokochać Szwajcarię. Po lutowym pobycie w Sankt Moritz wiem już, że te dwa wyjazdy do kraju sera i czekolady na długo zapadną mi w pamięć i niewątpliwie zapiszą się w topce moich narciarskich przeżyć. A przecież jeszcze 3 dni szusowania! I to przy dobrej pogodzie