Nogi bolo

16 godzin temu, marboru napisał:

W miejscu odnalezienia mumi naszego przodka stoi pamiątkowy obelisk. 
Swoją drogą, bardzo ciekawa historia… w roku ok 3300 p.n.e. ginie tu w wyniku postrzału od strzały, człowiek.

Ponad 5000 lat temu na wysokości 3210 m… a gorateksów nie było

Obelisk nie stoi dokładnie w miejscu odnalezienie mumii. Jest to przybliżona pozycja. Obelisk postawili tak aby był widoczny z doliny włoskiej. Takie mam info od dobrego przewodnika.

Widzialem człowieka Ötzi w Bolzano. Jest włoski, a popularna pozostała jego symboliczna nazwa niemiecka pochodząca od austriackiego regionu Ötztal.

Iceman Ötzi Peak 3251 m - start sezonu letniego gondoli i zejście w rakietach śnieżnych.
 

Dokładnie wczoraj był oficjalny start sezonu 2024/25. Oczywiście początek - lato. Nie mogło nas na nim zabraknąć. Przed zimą w Maso Corto prowadzonych jest szereg inwestycji, trwa przebudowa dolnej stacji głównego wyciągu. Mimo placu budowy na dole, ośrodek w pełni otworzył się dla turystów.

Ulepszone, o odkryte balkony widokowe, wagoniki ruszyły do pracy.

Na górnej stacji wszyscy, lokalni oficjele i drobny poczęstunek. Mała impreza z ubranymi w tradycyjne stroje południowymi tyrolczykami.

Szybka kawa i uciekamy stąd. Pierwszy cel, to krótkie podejście na szczyt Iceman Ötzi Peak 3251 m.

Wbrew pozorom nie było łatwo. W części gdzie są postawione schody, w zasadzie miejscami ich brak - całe zasypane warstwą mokrego śniegu.

Przy zachowaniu dużej ostrożności przedzieramy się na platformę szczytową.

Miało być słońce… niestety było go niewiele.

Widok z góry:

Lodowiec cały przykryty plandekami, które chronią go od topnienia.

Na wspomnianym evencie dowiadujemy się, że od kilku lat w Maso Corto przybywa warstwa lodu. To pozytywna informacja.

Schodzimy w dół żałując, że widokowo jest dzisiaj średni dzień. Chmur masa i słabe światło.

Instalacja artystyczna pod Grawantem… ładne to? Moim zdaniem - wcale.

Warstwa śniegu po drodze imponująca:

I widok na szczyt wraz z górną częścią lodowca od dołu.

Najfajniejszy do obserwacji tego dnia był strumyk lodowcowy (fajne ujęcia na opublikowanym wczoraj przeze mnie Tiktoku, kanał „nogi bolo”):

Schodzimy w dół na rakietach śnieżnych.

Śniegu masa, jest on niestety brudny, pokryty warstwą piachu, który przyleciał z Sahary.

Udajemy się nieco w górę, do schroniska na ciacho i kawkę.

Na szlakach bardzo mało turystów, jesteśmy praktycznie sami w górach.

Gdy znika śnieg zdecydowanie przyspieszamy idąc w dół bez rakiet.

Czas mija nam przyjemnie na wspólnych rozmowach i podglądaniu @JC kręcącego vloga z tej wycieczki.

W hotelu czeka na nas nagroda 🙂 

Pyszne jedzonko:

Pozdrawiam

Mariusz, marboru

Passo dello Stelvio rowerem szosowym
 

Kiedyś musiał przyjść ten czas… dzisiaj. 
Kultowa przełęcz dla wszystkich kolarzy - Stelvio.

Paula miała chrapkę na tą drogę od dawna, ja byłem sceptyczny - nie wyleczyłem jeszcze kontuzji przywodziciela mięśnia dwugłowego uda.

Od rana myślałem, czy dam radę? W sumie to ponad 24 kilometry podjazdu ze średnim nachyleniem 7,6%.

Nie byłbym sobą gdybym nie spróbował 💪

Byłem wytrwały i się udało 🙂

Mapa naszej kolarskiej wyrypy:

Kółko: podjazd od najbardziej spektakularnej strony Włoskiej, zjazd przez Szwajcarię.

Start:

Charakterystyczny hotel po drodze:

Kościółek z bliska:

Przerwa pod wysokością 1900:

Harpagan:

Na horyzoncie pierwsze zabudowania na samej górze:

Oltler 3905 m n.p.m. - piękny 🙂

Odsłonił się na chwilę:

I jest ostatnia ścianka przełęczy Stelvio w całej odsłonie:

Pod koniec podjazdu oczywiście śnieg:

I restauracja, która jest w najwyższym asfaltowym miejscu na przełęczy. Tu podjechaliśmy i tu jedliśmy lunch z Paulą. Na moje oko wysokość coś ok 2780 m n.p.m. 

Ja w akcji gdzieś zagubiony w serpentynach:

Paula czas podjazdu lepszy ode mnie o pół godziny. Ma moc dziewczyna 👍

Widok na przełęcz z naszej „jadłodajni”:

I na naszą „drogę krzyżową”:

Kultowe miejsce, fotka:

I zmarznięci gnamy w dół.

Widok na Szwajcarię gdy się już trochę obniżyła wysokość, a podniosła temperatura:

Malownicze Swiss…

Przekraczamy ponownie granicę i po szybkich odcinkach kończymy naszą przygodę ze Stelvio i Maso Corto.

Od jutra dyżur pełni @JC

Nagroda za dzisiejsze „fikanie”:

Zapraszam do oglądania Tiktoków u mnie na kanale „nogi bolo”…

…i do spisania z małym podsumowaniem w Polsce.

Mariusz, marboru

Może wrzucisz video na Youtube short ?  Ja, i pewnie wielu innych, nie zaglądamy na tiktok.

 

 

Mariusz z Paulą wczoraj wyjechali i zostawili mnie z kiepska pogodą... a może to Południowy Tyrol płakał za nimi .

Kontynuując mój pobyt w Maso Corto, zaplanowałem kilka aktywności, ale wstrzelenie się w okno pogodowe graniczyło z cudem. Było podejście do gondoli, aby wyjechać jeszcze raz na lodowiec. Był plan wyjścia w kierunku schroniska Bella Vista, ale za każdym razem pogoda skutecznie blokowała moje zapędy.
Po południu padła odważna decyzja, aby wyjść na trekking w kierunku schroniska Lazaun. Nie było przebacz 😁.  

Poniżej możecie obejrzeć na filmie, jaki nagrałem w ubiegłym roku, jak wyglądają trasy do schroniska Bella Vista oraz Lazaun

Lekko padało, ale chciałem podtrzymać tradycję aktywności każdego dnia. Wybrałem najkrótszą trasę, drogą, po której w zimie można zjechać na sankach. Czas przejścia do schroniska, wg znaków to 1.40 min. Jako, że nie bardzo było co nagrywać, brak widoków, dotarłem na górę w 50 min. I tu niespodzianka... Schronisko zamknięte  - Ruhetag, czyli dzień wolny. 🫣

 

Był więc w tył zwrot i marsz do Aparthotelu Seppa. Jednak pogoda postanowiła sprawdzić moje poczucie humoru i dołożyła w drodze powrotnej deszcze, towarzyszący mi do samego hotelu. 🏨

@JC kontynuacja 👍💪 ale potem wyszło słońce… znaczy się dzisiaj 👍

@MarioJ postaram się jutro coś podlinkować, dzisiaj trzeba walizy ogarnąć.